Artık aklımı ne kadar "adalet" ve "ceza & ödül" kavramlarıyla bozmuşsam, yaşanılan her şeyin bir ceza ya da ödül olduğunu düşünüyorum. Birinin veya benim başıma bir şey geldiğinde ne oldu da bunu hakkettik diyorum mesela. Tabi bu sorunun cevabını çoğu zaman bilemiyorsun, net olarak  da hiçbir zaman bilemeyeceğiz.
Bir laf var "karma is a bitch" diye ama bazı insanlar öyle şeyler yaşıyorlar ki ulan bunu hak etmiş olamaz ya diyoruz, bazen de karaktersiz, kötü insanlar için bu mutluluğu haketmiyordu diyoruz -çoğu sonunda üzülüyor zaten-
Tabi evrenin, Allahın, doğanın adalet sistemi bizim zihnimizdeki ve toplumda uydurduğumuz adalet sisteminden çok farklı sanırım.
İşin paradoksal bir yanı da var;
Sevmediğimiz, gerçekten kötü olduğunu düşündüğümüz insanlar eninde sonunda üzülüyor ama sonra bakıyoruz ki bizim de üzüldüğümüz çok şey var. İşte bu noktada o kişinin anlık yaşadıklarına değil de tüm hayatına bakıyorum mesela ben.. 
Sürekli iyi biri olmaya çalışan benim; üzüntülü, acılı anlarım oldu evet, ama hayatımın minik bir bölümünü kapsıyorlar. Zaten biz buna "tecrübe" diyoruz.
Bir de bazıları var, bakıyorum da hayatlarındaki gülümseme ve "gerçekten" mutlu olduğu anlar benim mutsuzluğumun boyutu kadar.. işte o zaman evet diyorum nasıl işlediğini bilmesem de bir adalet var..
Olsun da zaten...