Kırbaç darbeleri..

Milyonlarca kalp çarpıor şuan can acısından ya da mutluluktan. tonlarca duygu hissediliyor tam suan yüreklerde.. Mesela bizde yas var. üzüntü var. çağresizlik var. arayış var...
Türlü türlü acılar yüklenmiş bedenimize. Eskilerin izleri silikleşmeye başlamadan yenilerinin eklendiği zamanlar dayanılmaz bir acı halini alırken bunları yaşamak zorunda oluşumuz, o mecburiyet hissi insana yaşadığı acının bitmeyecek en azından bitip tekrar başlayacak olduğunu anlatıyor. bu gerçeği kırbaç darbeleri gibi tüm sırtımızda yük şeklinde hissediyoruz ve biz bize biçilen ömrü yaşamaya mecbur kılındık. Yaralarımız kabuk bağlaya bağlaya nasır tutarak büyüyeceğiz. böyle tükenecek yıllarımız. Mutluluklar sargılarımız olurken sargı üzerinden bile kırbaç yiyeceğiz. Kanayacak daha toy incecik tutmuş olan kabuklar ve işte biz böyle tükeneceğiz..