Bedeni, beyni geç ruhum yoruldu benim. Ruhumu yordunuz. Çabalayarak boğuldum ben. Doğru yolda ilerlerken yanlış dalgalar attı dibe beni. Hakedip haketmediğimi bilemiyorum ama tükendiğim ve nefesimin son demlerine geldiğimi farkedebiliyorum.Büyük büyük deliklerle örülü yüreciğimin her yeri. Herbir hatanın, her hata olan varlığın attığı bi çentik sonucu tonlarca deliğim var benim. Kapatamadığım. Kapanmasının nasıl olacaını bilmediğim delikler..
Herkes doğru da ben mi yanlışım yoksa herkes o kadar yanlış olmuş ki doğru olmak mı hata sayılmış. Susun artık benim dilimden konşmuyorsunz hatalarınız yara açıyor görmüorsnz görebildiklerinizi önemsemiyorsunuz. siz ve sizin egolarınız benliğiniz gözlerinizi bağlamış başka bedenlerdeki yaraları takmıyorsunuz.. Ve ben yine kendime kızıyorum en cok. sizin sevginize muhtaç olduğum için. bir bedene tutsak olduğum için. bir erkeğin kokusunu özlediğim, sevginin o sıcaklığını özlediğim için.. Nede cok şey demek benim içn halbuki bir ten kokusu o tendeki sıcaklık, onun sewgisinde kaybolmak... anlayamıorsunuz işte. sizin oyunlarınızdaki duygularla eş değer deil bu duygular. tadamıyorsunuz artık her şeyiniz sahte olmuş sizin. bilemiyorsunuz onun verdiği hazzı ve sizin cahilliğiniz benide o duygulardan alıkoyuyor. Zawallıyız. siz sahte olduğunz için ben ise size muhtaç olduğum için...
Bütün bir ömrümü yalnız sevgi vererek geçirebilirdm ama sizin vermeye pek deil hiç vaktiniz olmadı.
12 Eylül 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder