dünyayı bağışlamak..

dünyayı ve sana yaptıklarını bağışlamak zorundasın çünkü hiçbir zaman ona küs kalamazsın.. onunla yaşamaya, onun içinde yaşamaya mecbursun ta ki ölümün sana geleceği o şanslı güne kadar. hiçbir zaman kendimi tamamen dünyaya ait hissedemedim.. sanırım aramda doğduğumdan beri süre gelen bir çatışma hakim.. ben onun sürekli böyle olmasından ve aynı bayat problemleri önüme getirmesinden sıkılmış durumdayım ve bana yeni, güzel şeyler sunmuyor artık, sanırım ona küs olduğumdan gerek.. bağışla onu.. rahat bırak.. sana güzel şeyler göndermesine izin ver evrenin diyor yoga hocam.. benim ise çakralarım sıkı kilitler altında.. ondan hiçbir isteğim yok artık.. sadece beni rahat bıraksın...