yalnızlık

yalnız kalmak ile yalnız bırakılmak arasında aslında büyük bir fark var ama birçok cümlede ikisini aynı anlamda kullanıyoruz..
-Beni yalnız bırakın!! yalnız kalmak istiyorum!!!
Sonuç bildiğimiz yalnızlık, yalnız kalma isteği işte.. ??

-Hayır öyle değil..
Yalnız kalmayı istediğinizde bir yerlerde sizin onlara tekrar dönmenizi bekleyen insanlar vardır. güvendirler onlar.. yalnızlığınızdan sıkıldığınız anda sarılabileceğiniz bedenlerdir. bir de yalnız bırakılmak vardır.. yalnız kalırsınız evet ama birileri yoktur sizi bekleyen.. dudaklarınızın arasından cıkacak sözcükleri sabırsızlıkla bekleyip, sizin iyiliğinizi düşünenlerden yoksunsunuzdur.. Bırakılmak terk edilmek gibidir aslında.. ailenizi, dostlarınızı güven sıfatıyla adlandırırken onların yokolabileceklerini düşünmek dipsiz bir kuyu hissi uyandırıyor insanda.. işte tam da bu yüzden siz gerçekten yalnız kalmaktan korkar, sadece yalnız kalmak istiyorum sözcükleriyle onların sözcüklerinden birkaç an yoksun kalmak istersiniz.. amacınız yalnız bırakılmadaki ‘‘mutlak yalnızlık’’ değildir.. mutlak yalnızlık acıdır, acıtır, derindir.. bizimkisi sadece biraz suskun kalınmasıdır sanırım...