Bazen bazı cümlelerimizin içinde sorular gizlidir. Cümle noktayla biter gibi gözükür ama "dimi?" sorusu içerir. Desteklenmek, tastiklenmek, pekiştirilmek isteyişimizin ürünü olan "dimi?"






-Sorabilecek cesaretimiz olmadığından mı noktayla bitiyor bu cümleler?
-Yoksa söylerken istediğimiz gibi bir cevap olsun diye cümleyle yönlendirmeye mi çalışıyoruz?
-Veyahut soruyu direk sorduğumuzda alabileceğimiz cevaptan korktuğumuzdan cümleyle sus payı şansı verebilmemizden mi?