19 Ekim 2008 Pazar
Ateş
Hayatın gün gün daha sertleştiğine şahit oluyorum. Artık daha az acıyor canım. Artık daha nasırlı yaralarım. Ruhum bir boksörün teni gibi artık aldığı darbelere karşı daha sert. Daha az iz kalıyor daha az iletiyor acıyı beynime. Ben artık daha az darbe alıyorum çünkü artık azbuçuk kestirebiliyorum yiyebileceğim yumrukların nasıl ve nereden geleceğini. Sessizliğim güçsüzlüğümle bağlantılı değil. Sadece ne kadar haykırsam da devam ediyor her şey. Susup dişlerimi dudağıma geçirip acının geçmesini beklemenin daha iyi olduğunu farkettim ben. Acıyı hissetttiğimde ne kadar karşı koyarsam o kadar daha derine işlediğini gördüm ben. Hani ateş içinde ne kadar çırpınırsan o kadar daha cok yakarmış ya.. Haydi kıpırdanmayı kes Aylin. Bak çırpındıkça daha çok acıyor canın..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder