Hiç gerçekten yalnızlığı herbir zerrende hissettin mi? Hiç o yalnızlık seni boğmaya başlamadı mı en yalnız kalmak istediğin anlarda bile. Başlamadıysa gerçekten yalnız kalamamışsın demektir. Haydi hayal et bir kere.. Bir pencere aç düşlerinin içersine ve kurmaya başla.. Farzet ki Koskocaman bir vadidesin... İstediğin kadar güzel olsun her yer. Görmediğin güzelliklerle örtülü olsun. Er geç sıkılmaz mısın? Evet bir müddet her şey çekici gelir sana. Hiç kimseye ihtiyaç duymuyormuş gibi hissedeceksin. Sende herkes gibi o gaflete düşeceksin ama zamanla yalnızlık kara bir bulut gibi düşecek o güzel manzarana. Birilerine de göstermek isteyeceksin o güzelliği. Bir çift gülümseyen göz daha olsun diye düşüneceksin. Hiç olmadı mı sana. Hiç cok güzel bir şeyle karşılaştığında yakınındakiyle paylaşmak istemedin mi o anı. Hiç çok güzel bir manzara karşısında ah sevdiğim ya da dostum yanımda olsaydı ne de güzelleşirdi burası demedin mi. Zannetmiyorum. En dertli olduğun zamanlarda bile manzaraya karşı kurduğun çilingir sofrası bile içebilecek dostların olduğunda keyiflendirir seni.. Çakır keyif olmak bile sevdiklerinde güzeldir. Birçok güzel anının güzelliğini paylaşılan dostluktan, mutluluktan alırsın. Sevinç paylaşıldığında anlam bulur... Sevgi de.. Mutluluk da.. Yani aslında yalnız kalmak istemez hiçbir yürek. Yalnız bırakın diye haykırdığında bile o kelimelerin bilinçaltında yardım edin sözcükleri yankılanır. Hayat paylaşıldıkça güzelleşir...
0 yorum:
Yorum Gönder