......

İçim yanıyor!!. Dünyanın hala yokedemediği insani duygularımdan ötürü.. Bir yerlerde idleri sapıklıkları uğruna ne yaşadığını bile bilmeyen küçük kızlara tecavüz ediliyor.. Bir yerlerde sırf para kazanmak için canlıları parçalıyor insanoğlu.. Kürkleri, yağlari, etleri için. Çıkarları uğruna sanki çok basitmiş gibi yaşamlar insanları öldürüyorlar.. Bir yanda sömüren, güç kaynakları.. Bir yanda ezilenler.. Ne sadece ekonomik, politik ne de sadece sosyal.. Sen burada sevdigin adamla evlenmeyi düsünürken, hayaller kurarken, kendine ait bir hayat yaratırken bir yerlerde erkeklerin kölesi olmuş kendilerini isteklerini arzularını HAYATLARINI yitirmiş kadınları unutuyorsun.. Sen burada cocuğunu en özel kreşlere göndermeye calısırken oradaki küçük kızlar okuma bile bilmiyor..  Yaşadığın şartları her zaman eleştirirken bir yerlerde suan ağlayan, açlıktan ölen, dövülen, tecavüz edilen kullanılan insanlar var.. Çocuklar var!!.. Benim içim acıyor.. Böyle bir dünya da kim yaşamak ister? Zarar vermenin en rahat olduğu zamanlarda.. Ben değil.. Bana göre değil.. içim acıyor benim..




ya bu hassaslığımı öldür ya da beni. bu duygularla bu dünyada barınmak zorluyor beni.