Güne yeni bir umutla başladı her sabah yaptığı gibi.. Sabah edindiği umut her gece son buluyordu halbuki.. Bugün başka olacak diye fısıldadı kendine ve zorla da küçük bir gülümseme takındı. Tonlarca problem arasından birkaç küçük umuda tutunmaya çalışıyordu. Etrafa buğulu bakmaktan sıkılmıştı oysa daha cok küçüktü ona göre. Ağır yükler hissediyordu omuzlarında.. Kimilerine basit gelen şeyleri o okadar önemserdi ki daha da ağır gelirlerdi. Yalnız olduğunu hissetti her gün hissettiği gibi.. Dağınık bir ev ve sağır kedisinin mırıltısından başka hiçbir ses yok.. Etrafına bakındı.. Sanki kendisi için yapabileceği hiçbir şey yokmuşcasına umutsuzca bakıyordu gözleri ama hala bunu kendine kabul ettirmemeye calışıyordu.. Bazen küçük oyunlar oynardı kendi kendine. Birilerinin yanında varolduğunu düşünür gerçekten dialoglar elde eder onlara cevap verir gülümserdi.. Belki de hayatının en sevdiği anlarıydı o anlar.. O derece yalnız hissederdi kendini. Kirlenmiş camlarından dışarı baktı. Uzun zaman olmuştu dışarının o temiz havasını dolu dolu içine çekmeyeli.. Kendini eve kapattığı gün geldi aklına.. O günden beri dünyadan uzak tutuyordu kendini. Kendine bunu neden yaptığını bile bilmiyordu.. Yapıyordu.. Belki de daha fazla acı çekmemek içindi..Kaybedeceği dünyadan biraz olsun uzaklaşmak..Kaybedeceklerine alışmak.. Kendini dünyadan uzak tuttukca acılardan da bir nebze uzaklaşacakmış gibi gelirdi ona.. Nitekim biraz da öyle olmuştu ta ki yalnızlık onun canını yakmaya başlayıncaya kadar. Bugün değişik olacak dedi kendine.. Pencerenin kirlenmeye yüz tutmuş perdelerini araladı yaşıtlarına baktı.. nasıl da gülümsüyorlardı. kıskandı.. Delice bulanan midesine aldırmadan bir şeyler atıştırmaya calıştı.. atıştırabileceği o kadar az şey vardı ki.. önemsemedi.. o gün farklı olacaktı. Derin bir nefes almaya calıştı artık rütubet kokan evinde. Burnundan gelen hafif kana aldırmayarak yanındaki hayali dostuna gülümsedi. Başka olacak dedi başka.. Hayatının iplerini eline almaya karar verdiğini hissetti. Üzerine aylar önce cok severek aldığı t shirt ünü giydi ve hazırım dedi dostuna.. kapı kolunu tuttu ve kendine doğru çekti.. kendine doğru çekmesiyle sanki dünyayı da kendine doğru çekermiş gibi oldu.. büyük bir girdap içerisindeydi şimdi.. Tutamıyordu kendini.. Hayır şu an değil dedi.. güzelliklerin başlamadan bittiğinin farkına vardı.. Geç kaldığını farketti.. Zamanı gelmişti demek ki.. Artık veda zamanıydı... Gülümseyerek veda etti.. başka bir gündü onun için.. Tahmin ettiğinden de başkaydı..
18 Nisan 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder